Pushkar & Jaisalmer

Hier zijn we weer met een nieuwe update van onze reissoap! We hebben lang niets meer laten horen, dus een extra lange aflevering vandaag!

Laten we bij het begin beginnen, Pushkar. Hier hebben we 5 nachten geslapen in een hotel met zwembad! Whoehoeeeww! Heel fijn, zeker als het zo warm is. Zwembad was wel een beetje groenig, maar dat mocht de pret niet drukken. We sprongen er met alle plezier in!

In Pushkar hebben we vooral gerelaxed. Het dorpje, dat met name door toeristen en pelgrims wordt bezocht, is heel klein. Er is een grote bazar waar je alle winkeltjes, restaurants, hotels, internetcafe´s en prullaria vindt. Een waar Mekka voor de shopaholics, maar we hebben ons goed kunnen inhouden. Het is bij 2 sari´s (Ruth) en een soort tulband (voor Bob) gebleven. Netjes he!
De eerste dag ontmoetten we meteen een Vlaams stelletje aan het zwembad van ons hotel. Ruth (ja, dat lees je goed... een naamgenoot!) en Thomas uit Gent. Heel gezellig en een paar avonden samen gegeten. Al het eten in Pushkar is overigens vegetarisch. Iets dat je in India wel vaker tegenkomt. Er werden zelfs geen eieren gegeten. Oi oi oi, wat snakten wij naar steak/bacon/hamburgers/spareribs/bratwurst/chickenwings e.d. Dat deden wij eigenlijk al wel langer, want deze items vind je sowieso niet snel in dit land. Zijn het niet de moslims die geen varkens eten, dan zijn het wel de Hindu´s die geen koeien eten. Dan komt Pushkar, waar ze geen van beiden eten en waar ze dan ook nog eens de eieren schrappen.

We hebben de dagen versleten met slenteren over de bazar, relaxen aan het zwembad en her en der lekker eten. We zijn zowaar ook nog actief geweest! We hebben een steile berg beklommen, waarop zich een tempel bevond. Wat een klim, zonder een echt pad. Laatste stuk over de rotsblokken klimmen steil omhoog. Eenmaal boven werden we ´vriendelijk´ verwelkomd door een groepje apen. Één aap vloog Bob bijna aan toen hij iets uit zijn tas wilde pakken. Onvoorspelbare beesten. Wel een prachtig uitzicht over Pushkar en de wijde omgeving die met name bestaat uit bergen/heuvels in een dor landschap (nu licht begroeid door regenseizoen). Ook hebben we een dagje een scooter gehuurd. Onze rose Scooty Pep+ reed ons door het mooie Indiase landschap. We wilden naar de Shiva Tempel, maar die hebben we helaas niet gevonden. Wel een andere tempel waar we een man, een heuse baba, ontmoetten (een soort sjamanfiguur) die alleen maar aardappels at. Af en toe een banaan. Hij zat ook flink aan de Bhang (lees Wiet). Zijn naam was Aloo Baba, wat ´aardappel priester´ betekend.

Onze Scooty wilde af en toe niet zo graag meer, want hij viel de hele tijd uit. We moesten dan even langs de kant een pauze nemen, hem een vriendelijke aai over het zadel geven en tegen de uitlaat schoppen (achterwiel mocht ook) en dan wilde hij wel weer verder. Soms best frustrerend, vooral als Scooty niet meer wil te midden van een kudde grote zwarte buffels ongeveer 6 km verwijderd van de bewoonde wereld. Al en met al zijn we gelukkig heelhuids terug gekomen. Het was super!

In Pushkar zijn er net als in Varanasi een paar Ghats.Dat zijn een soort trappen naar een heilig meer of een heilige rivier. Mensen komen daar om te baden en te bidden. Wij zijn er ook een paar keer gaan zitten. Op een namiddag werden we ´belaagd´ door twee opdringerige mannen die zeiden dat ze priesters waren. Dat zou je op het eerste gezicht niet gezegd hebben, want ze stonden daar in hun nette merkblouse en spijkerbroek. Wij gingen gewoon lekker met ze mee, natuurlijk wel (als altijd) op onze hoede. Ongevraagd deden ze een soort ceremonie met ons. We kregen rode verf, gele verf en rijst op ons voorhoofd gedrukt en we moesten een kokosnoot offeren. Tegelijkertijd moesten we allerlei woorden herhalen. Dit alles zou goed zijn voor ons karma. Zoals we al een beetje hadden zien aankomen werd ons na dit gebeuren om een donatie gevraagd. De mannen werden alleen flink pissig toen we zeiden dat we helemaal niets gingen geven. Daarbij vertelden we hen dat we het niet eens waren met de manier waarop zij hun geloof gebruikten om geld van ons af te troggelen en dat wij zelf wel een donatie zouden doen, mochten wij dit gepast vinden. Hierop werden wij als de sodemieter opgedragen om onze biezen te pakken. We konden er wel om lachen, we waren al gezegend dus onze karma was al binnen.

Op onze laatste dag in Pushkar ontmoetten we een stel uit Chili. Antonia en Jan hadden al een jaar in Nieuw Zeeland en Australië gezeten en gingen nu reizen door India (Azie en Europa). Ze leerden ons een nieuw kaartspel en het was erg gezellig. Toepen en pokeren gaat namelijk ook een beetje vervelen op den duur. Het klikte meteen goed en we spraken af elkaar weer te ontmoeten in Jaisalmer.
De volgende avond vertrokken wij om half 11 (in plaats van 9 uur) richting Jaisalmer. We hadden uit kostenbesparing een seater plek genomen, in plaats van een sleeper. We zaten dus gewoon op een stoel in de bus, in plaats van in een comfortabel hokje boven de stoelen waarin je lekker kunt liggen. Het vervelende, nog vervelender, was dat onze baggage niet in de laadruimte pastte. De 2 backpacks en 2 rugzakken werden onder onze stoelen gepropt, hetgeen ten koste ging van onze beenruimte. Joepie! Daarbij is het zo dat buschauffeurs hier in India een zakcentje bijverdienen door mensen op de route langs de weg tegen een kleine betaling mee te nemen. Binnen de kortste keren zat heel onze bus volgepropt met mensen in het gangpad, liggend over elkaar en op hun vracht. WIj zaten erg onfortuinlijk, namelijk helemaal achterin. Als we dan een keer onze benen konden strekken, ging dat niet omdat we zo ingebouwd zaten. Ik denk dat jullie je wel kunnen voorstellen hoe je kont voelt na zulk een rit van 11 uur. Flink uitgeput kwamen we dus aan in Jaisalmer.

Het eerste hotel in Jaisalmer had bedden die voelden alsof je op een houten plank lag. Dat was niet gek, aangezien je ook op een houten plank lag met een doekje erover. Diezelfde dag liepen we door het prachtige Jaisalmer Fort en liepen we wonder boven wonder het Belgische stel tegen het lijf. Wat een toeval! Zij vertelden ons over hun geweldige hotel, na de super ruime mooie kamer gezien te hebben besloten wij ook daar te boeken.

Ruth en Thomas hadden al, bij de kerel van hun hotel, een kamelensafari geboekt. Het probleem, toen alleen voor ons, was alleen dat deze veel te duur was. Zij vonden het ook wel duur, maar ze wilden niet te lang wachten met boeken dus hebben de dure safari maar meteen genomen. Wij besloten echter nog even wat research te doen voor we een kamelensafari zouden boeken. Daarbij moesten we ook wachten op de Chilenen, want we hadden afgesproken om met zn 4en een trip te gaan maken.

We kwamen er al snel achter dat de Belgen veel te veel hadden te betaald en dat het hotel zulke goedkope mooie kamers had als een soort lokkertje. Vervolgens drongen ze er zeer op aan dat men een (veel te dure) kamelensafari bij hun moest boeken. Dat leverde soms ongemakkelijke situaties op, maar we bleven er wel rustig onder en genoten vooral van de heerlijke kamer en het geweldige uitzicht.

Na 2 dagen kwamen Jan en Antonia ook aan in Jaisalmer en boekten we een kamelensafari bij iemand die ook in de Lonely Planet stond aangeraden. De prijs was 3x zo laag als de prijs die het hotel rekende. Om meer vervelende situaties te voorkomen boekten we een kamer bij de vent van het safaribureau. Toen de Belgen eenmaal terug waren van hun safari voelden zij zich flink in de aap gelogeerd met hun te dure safari en zijn per direct met ons mee vertrokken naar het nieuwe hotel. Met z´n zessen hebben we woensdag de 26e Diwali gevierd op het dak van het nieuwe hotel. Inclusief bier en vuurwerk! Diwali is een groot festival dat door heel India gevierd wordt. Het is het festival van het licht en er was dus veel vuurwerk. Ontzettend gezellige avond gehad, maar redelijk op tijd weer het bed in.

Afgelopen donderdag, dus de dag na ons feestje, vertrokken we samen met Jan en Antonia naar de woestijn. Er gingen ook nog 2 andere meisjes mee, 1 uit Brazilië en 1 uit Mexico. Prachtige trip door de woestijn gemaakt. Eerst gedropt door een Jeep en toen opgehaald door de kamelenmannen. We hadden ieder onze eigen kameel.
Paar uur hobbelen en toen een kamp gemaakt op een mooie zandduin. Eerst een prachtige zonsondergang, toen een heerlijk diner en vervolgens geslapen onder een geweldige sterrenhemel.
Zo hebben we dat de afgelopen 3 dagen gedaan. Nu terug in ons hotel, helemaal bont en blauw van het zitten op de kamelen. We stinken behoorlijk, want er was in de woestijn helaas geen mogelijkheid om te douchen. Gek he!?

Morgen gaan we met de Chilenen door naar Jodhpur, daarna reizen we nog samen door naar Udaipur waar onze wegen helaas moeten gaan scheiden. Dat vinden we heel jammer, want we hebben het ontzettend gezellig met elkaar!

Nu gaan we even proberen te douchen, hopelijk is er genoeg water....
Foto´s komen snel weer, hopelijk zo meteen als de internetverbinding een beetje aan blijft.

Dikke kussen voor allemaal!
Liefs van ons